Martesa e nje gr.uaje qe sot eshte 37-vj.eçe u kr.ye në moshë të hershme kur ishte rreth 17 vjeçe.
Ish-vje.hrra e saj asokohe kërk.onte më shumë dikë që ta ndihmonte në punët e saj.
Sot ajo tregon ne Historia ime tra.dhetite e bashkë.shortit. Ai e ka tr.adhtuar shumë herë, edhe pse ajo është përpj.ekur t’i falë da.shuri dhe të bëjë gjithçka për fa.miljen, por kjo nuk mjaftoi.
Tr.adhtia e parë ndo.dhi kur zonja ishte e re, rreth të njëzetave dhe asokohe jeto.nin në Greqi. Ishte vetë ba.shkëshorti që i tha se kishte një shoqe që e ndihmonte me çfarë i nev.ojitej pasi ra në b.urg. Ajo e nxo.ri nga burgu dhe his.toria u përsërit së.rish. Zonja e ka falur shumë herë që prej asaj kohe, për hir të dashurisë dhe f.ëmijëve.
Mirela Milori: Je e lën.duar se të tra.dhtoi?
Zonja X: Jashtë mase.
Mirela Milori: Je e lën.duar se e humbe, je e lën.duar se ka ikur dhe pavarësisht se të ka tra.dhtuar, do ta falje? Ma shpjego pak, çfarë nd.odh me ty?
Zonja X: Luf.tova kaq gjatë dhe fa.miljen nuk e mbajta dot. Vetëm për këtë.
Mirela Milori: Luf.tove në ç’ku.ptim? Ai të ka tr.adhtuar me kohë apo ky është rasti?
Zonja X: Më ka trad.htuar shumë herë, shumë herë, fal, fal, fal, gjithmonë e kam mba.jtur pranë.
Mirela Milori: Kur ka qenë rasti i parë që e mësove që ai tr.adhtonte?
Zonja X: Në Greqi.
Mirela Milori: Ju shkuat në Greqi? Sa fë.mijë kishit?
Zonja X: Vetëm djalin kisha.
Mirela Milori: Sa vjeçe ishe ti?
Zonja X: E re isha, 20 vjeçe. Atje ai punonte me kla.ndestinët.
Mirela Milori: Kalonte njerëz në mënyrë të pal.igjshme?
Zonja X: Po, atje njihet me një femër, një Miranda, nuk ka rën.dësi rrethi, por emrin ia mësova. Ma tregoi edhe vetë sepse çdo gjë që bënte ma thoshte.
Mirela Milori: Si ta thoshte? E mësove vetë ti apo ta tha ai që kam një rap.ort.
Zonja X: “Kam një shoqe”, më thoshte. Ra në b.urg, u k.ap, më thoshte “Kam një shoqe, më mban me cigare, me lekë, më ndihmon”.
Mirela Milori: Ishte raport histori apo ra.port kalimtar?
Zonja X: Raport kalimtar filloi, pastaj u bë miqësi se kjo ikte e vinte si klandestine. I kap të dy po.licia, bien në b.urg të dy, më merr në telefon, më shpjegon. Në Greqi me qera, një fëmijë gjashtë muajsh, kushtet nuk i kishim dhe aq, gjuhën s’e dija. Marr vëllain në telefon dhe ia tregoj, më thotë “mos u mër.zit, do ta nxj.errim”. Pa.guan v.ëllai 3000 euro, e nxorëm, pas 2-3 muajsh, po me të njëjtin person, kapet prapë. Më merr një avokate që e kishte gjetur ai, por duheshin prapë para dhe do paguante përsëri vëllai im. Avokatja më thotë “Shiko jetën tënde se ky nuk qenka person për ty”, edhe greke madje, pa e njohur, pa e takuar. Ia dërgoj atij paratë me postë, e prita përsëri.
Mirela Milori: E fale prapë?
Zonja X: E fala prapë.
Mirela Milori: Po si është ky procesi i faljes? Më vjen keq që të pyes, nuk dua të të rë.ndoj. Unë e kuptoj kur ka fë.mijë në mes, kam dëgjuar shpesh ta thonë që e kalojnë se fundja burri është burrë, kështu themi ne. Por falja, si e kupton kur është e vërtetë dhe njeriu nuk të tro.ndit më jet.ën dhe kjo pastaj kur përsëritet? Me çfarë fytyre erdhi të kërk.oi falje? Si të tha? Apo nuk të kër.koi? Më thuaj të vërtetën.
Zonja X: Më kë.rkoi, por unë me atë idenë se do ndr.yshojë.
Mirela Milori: Tani të kër.koi falje vërtet apo ty të pëlqente sikur po të kër.konte falje? Apo doje thjesht të vinte, sikur edhe pa falje fare, vetëm të vinte? E doje se nuk ka ndonjë gjë këtu, ti doje babanë e fë.mijës tënd.
Zonja X: E doja, fa.miljen e doja.
Mirela Milori: Fam.ilja është tjetër gjë, këtë burrë, ba.bain e fëm.ijës tënd, e doje?
Zonja X: E doja.
Mirela Milori: E doje pa kushte, edhe me të gjitha këto, e doje?
Zonja X: E doja./tvklan.al
