Korça është qyteti i shkollës së parë shqipe, i kulturës, por është edhe qyteti i fjalëve dhe shprehjeve lokale, i “kë”-ve dhe “ushka”-ve që i shtohen çdo emri.
Ja disa nga fjalët tipike që do i dëgjoni vetëm në Korçë ose vetëm nga korçarët, bashkë me përkthimin sepse bëjmë mirë të kuptohemi:
Imonik-Shalqi.
Lëpitka-Shapka që vishen
Furkulicë-Pirun. Lakrorin, thuhet në Korçë dhe rreth saj, duhet ta hash me dorë…
Gardhirop-Dollap (kjo duhet të jetë transformimi korçar i gardërobës)
Mashka-Karfica të zeza, të holla flokësh, por ju mund t’i mbani flokët edhe me kordhonkë, ose rreth
Ziqkë-Peshore dore
Marauzhgë-Milingonë
Farashkë-lopatë e vogël me bisht për të mbledhur mbeturinat
Peronë-Gozhdë
Fufu-Furrnelë me gaz
Farashkë – fshese me bisht të vogël për të mbledhur plehrat
Fiqkë – Kopsë palltoje
Kokoridhe – kaçurrelse
Rripka – lidhëse këpucësh
Feçkë – çupkë – çapkëne – me përçmim
Fufu – furrnellë me gaz
Marauzhge – karanxha – milingonë
Kukumalkë – Dhè i ngritur si formë mali
Pezhishkë – rrjetë merimange
Koriçkë – kore buke
Ziqkë – që shërben për të peshuar
Të argalisesh – të qeshësh si punë e budallait
Ta thëntë prifti majë kokës – V deksh!
Mos m’u bëj si francez/ francezkë! Sikur nuk di, sikur nuk merr vesh!
Ç’m’i ke bërë flokët si Doktori i Luleve – Kur e tepron në stolisjen e pamjes
Ku je o t’u mbylltë e mëndjes, nga ke humbur o kllëngjo?
Plaç të rëntë! – Plaç të preftë! – Mallkim kur kollitesh!
Të fshiftë mortja! – Mallkim rëndues…
Hë mo, solle gjëkafshë?
Ma ke mendjen lulkë – Je tra la la nga mendja
Të erdha ta bëra shtëpinë në majë të Thanasit…
Na moj kullumbri!
Hë me, e poqe lakrornë?
Bobooo, moj korbeckë! – bobo moj e shkretë!
Të piftë bukla, të piftë!
Më ngeli peronkë! – M’u bë fiksim!
Iko se t’u futa me lëpitkë! Kur ia bie tjetrit shpirtin në majë të hundës!
Katran me bojë – E katranose fare – E bëre lëmsh fare
Viiii, ky bre!
Më je bërë si Xhuvi i Dasmave! Njeri që futet gjithkund i paftuar!
Iko se t’i shkula ato leshra!
Boll moj dhaskalicë – Mjaft na shite mend!
Pandi gjiza – Pandi Këndezka
Ik me trëndelinë – ik more karafil – Njerëz të lehtë nga mendja
Të piftë dheri trutë..
Qëndro me një sekondë se s’te iku treni, Oh të bëfsha gropën, të bëfsha
I zuri pilka gjizë
Ce më qesh si polic ore… Qesh me vonesë dhe kot!
Cilkë e Mallgashit
Ik o moj andej se ma hoqe trunë
Mëmë Gjyle, më bëj një fet buk me vaj e me sheqer meee… Po ce o, vit i ri ësht oooo…
Ç’më ecën ashtu si Kukja… ke ecje të keqe, ecën shtrembët
