Ne kalojmë afërsisht një të tretën e jetës sonë duke fjetur dhe shikojmë ëndrra pafund. Disa në fakt janë ëndrra, të tjera janë aq të këqija sa mund të quhen pa frikë makthe. Janë ato që të zgjojnë në djersë e që thua: O Zot, sa mirë që qenka ëndërr.
Shkenca thotë që janë pikërisht këto ëndrra të këqija që të mbrojnë në jetën reale. Si?
Studiuesit pohojnë se ndjenja e frikës në ëndrrat në të vërtetë mund të ndihmojë të përballoni më mirë frikën gjatë orëve të zgjimit. Ato rrisin aftësinë e trurit tonë për t’iu përgjigjur rreziqeve të jetës reale dhe përvojave të frikshme. Sidoqoftë, në ato ëndrra që janë jashtëzakonisht të tmerrshme dhe traumatike, përfitimet humbasin dhe ato në fakt mund të kenë një ndikim të keq që vazhdon edhe pas zgjimit.
Shumica e muskujve paralizohen gjatë gjumit të fazës REM
Gjatë gjumit të thellë REM, e cila është faza e gjumit tonë ku ndodhin shumica e ëndrrave, sytë tanë vazhdojnë të lëvizin, por muskujt tanë janë në një gjendje paralize. Sipas një studimi, një sërë qelizash të specializuara në trurin tonë të quajtura neurone motorike nxitin muskujt tanë të lëvizin gjatë kohës që flemë në mënyrë që të parandalojmë dëmtimet e mundshme.
Rritin kreativitetin dhe aftësinë për të zgjidhur shumë situata
Shumë njerëz kanë pasur përparime befasuese. Kur ëndërrojmë, truri ynë është në një gjendje tjetër neurofiziologjike që e lejon atë të bëhet më i aftë në zgjidhjen e problemeve dhe gjetjen e zgjidhjeve për gjërat që e kanë mbajtur mendjen tonë gjatë zgjimit të mbërthyer. Dhe në këtë gjendje, ne përjetojmë një aktivitet më të lartë të trurit, i cili në zgjim pastaj e bën trurin tonë më të prirur për të ofruar zgjidhje të problemeve.
Njerëzit harrojnë deri në 95% të ëndrrave të tyre
Pse ëndrrat e këqija që shikojmë natën, realisht na
Të gjithë e dimë se sa e vështirë mund të jetë të kujtojmë ëndrrat tona pasi zgjohemi, për të mos përmendur kujtimin e ëndrrave më të vjetra nga javë, muaj ose vite më parë. Në realitet, ne harrojmë sa 95% të ëndrrave tona, dhe kjo për faktin se ndryshimet në tru që ndodhin kur flemë nuk mbështesin përpunimin e informacionit të nevojshëm për të ruajtur dhe formuar kujtime.
Skanimet e trurit të njerëzve që janë në gjumë kanë treguar se zona e cila luan një rol jetësor në formimin e kujtesës, e gjetur në lobin frontal, është joaktive gjatë gjumit REM. Dhe duke qenë se kjo është faza ku ndodhin ëndrrat, është e qartë pse nuk jemi në gjendje të kujtojmë ëndrrat tona pasi zgjohemi.
Një fakt interesant është se jo të gjithë ëndërrojnë me ngjyra.
Edhe pse mund të tingëllojë e habitshme, jo të gjithë mund të shohin ngjyra në ëndrrat e tyre. Ky fenomen kthehet në vitet 1940 kur me sa duket shumë njerëz raportuan se kishin ëndërruar bardh e zi. Sot, studimet sugjerojnë se kjo kishte të bënte me faktin se në ato kohë njerëzit ishin të ekspozuar ndaj mediave bardh e zi sepse TV me ngjyra nuk ishte shpikur ende. Për të mbështetur këtë teori, një studim u krye në 2 grupe të moshave të ndryshme me përvoja të ndryshme të ekspozimit në media. Ata që ishin më të ekspozuar ndaj mediave bardh e zi kishin më shumë ëndrra gri se ata që kishin më shumë përvojë me tv me ngjyra.
Dhe akoma më interesant është fakti që njerëzit e verbër kanë ëndrra vizuale gjithashtu.
Njerëzit që kanë lindur të verbër mund të kenë përvoja vizuale në ëndrrat e tyre pasi kanë të njëjtin aktivitet elektrik në tru si njerëzit me shikim normal.
*Artikulli i Bright Side u përshtat në shqip nga Tiranapost.al
