Pasi blenë gjithçka që u nevojitej, ata thirrën një shërbyes për t’i sjellë të gjitha gjërat në shtëpinë së tyre.
Shërbyesi që erdhi nga afërsia me marketin ishte një plak.Dukshëm ai nuk ishte i shëndetshëm. Trupi i tij ishte shumë i dobët dhe rrobat e tij ishin të shqyerai dukej sikur nuk ishte në gjendje t’i plotësonte nevojat e tij të përditshme.
Ata e pyetën atë sa para donte për dërgimin e mallrave në shtëpinë e tyre.
- Zotëria i moshuar u tha vetëm një $20, një çmim nën normën e tregut për dërgimin e mallrave në adresën e shtëpisë së çiftit.Megjithatë, çifti argumentoi dhe u ankua ndaj çmimit të tij.Ai po përpiqej të bënte mjaftueshëm të holla sa për një vakt të vetëm kështu që kishte nevojë për ndonjë gjë që mund të fitonte.Ra dakord për 15 dollarë edhe pse e dinte sesa larg ishte adresa dhe sa ftohtë ishte jashtë.
Ata arritën në shtëpi dhe kaloi një orë, kaluan dy orë, por zotëria ende nuk i kishte dorëzuar sendet e tyre.
Gruaja filloi të zemërohej me burrin e saj, “Unë gjithmonë të them që të mos i besoni një personi të tillë, por nuk më dëgjon kurrë. Një person i tillë, i cili nuk është në gjendje të fitojë për të ushqyer veten një herë në ditë, ti ia dorëzove gjithçka që ke blerë për festën tonë të madhe. Jam e sigurtë se ai është zhdukur me sendet ushqimore.
Ne duhet menjëherë të kthehemi në treg për ta kërkuar dhe pastaj për ta denoncuar në
stacionin e policisë”.
Ata të dy u larguan drejt tregut. Në rrugën e tyre në treg, ata panë një shërbyes tjetër.
Ata e ndaluan atë për të pyetur rreth zotërisë tjetër dhe vunë re se ai po mbante sendet e tyre në karrocën e tij.
Gruaja e zemëruar e pyeti: “Ku është ai plaku hajdut? Këto janë sendet tona dhe ai duhej t’i dorëzonte ato. Duket se ju hajdutë të varfër po vidhni gjërat tona në mënyrë që t’i shisni më vonë”.
I moshuari u përgjigj: “Zonjë, të lutem qetësohuni. Zotëria i varfër i moshuar ishte i sëmurë që nga muaji i kaluar. Ai nuk ishte në gjendje të fitonte mjaftueshëm edhe për një vakt të vetëm gjatë ditës. Ai ishte në rrugë për të dorëzuar sendet tuaja, por ishte aq i uritur saqë u sëmur e shkreh përtokë në mes të ftohtit.
Ai nuk mund të mblidhte forcat për të shkuar më tej. Ai duhej të shkonte në spital. Në atë moment, më dorëzoi 15 dollarë dhe tha: “Unë kisha marrë një paradhënie për këtë dorëzim, merre këtë dhe të lutem dorëzoje në këtë adresë”.
“Madam, ai ishte i uritur, ai ishte i varfër, por ai ishte një njeri i ndershëm. Unë isha vetëm rrugës për të përfunduar dorëzimin e fundit të plakut në shtëpinë tuaj”, tha shërbyesi.
Kur dëgjoi këtë, burri ki. lot në sytë e tij, por gruaja e ndjeu se e mbuloi vala e turpit, ajo nuk kishte kurajë të shikonte në sy e burrin e saj.
Gjithmonë kujtojeni, ndershmëria nuk njeh shtresë sociale apo rang shoqëror. Mos gjykoni nga paraqitja, një zemër e pasur mund të jetë nën një pulovër të varfër.
Respekto të gjithë pavarësisht nga statusi i tyre financiar dhe social. Është gjithmonë një vepër e mirë për t’i dhënë atij që meriton./Korrieri.cpm.Coco
