Raportet mes shqiptarêve dhe serbêve vazhdojnê tê jenê tê tens.ionuara, vite pas lu ftês nê Kosovê. Por nê njê fshat tê Prishtinês politika, pro.blemet et.nike dhe dallimet fetare midis fqinjêve nuk ekzistojnê.
Pêr shumê vite Fadil Rama ndihmon njê tê moshuar serbe 92 vjeçare qê jeton e vetmuar dhe pa pêrk.ujdesje. Kêshtu ai po nderon sikur tê ishte nêna e tij, gruan qê thotê se e trajtoi si fêmijên e saj, gjatê dhe pas lu.ftês.
Blagica Diçiç, êshtê njê e moshuar 92 vjeçare qê jeton e vetme nê njê fshat tê largêt nê lindje tê Kosovês, e br aktisur nga tê gjithê fqinjêt e saj serbê. Ajo jeton nê njê shtêpi tê dêm.tuar nê malet e fshatit Vaganesh, 45 kilometra larg kryqytetit tê Prishtinês. Atê nuk e viziton asnjê familjar i saj.
“Jam e vetmuar. Djali im Djordje êshtê nê Beograd, shumê larg. Slobodani, djali tjetêr, êshtê nê Kamenicê dhe ka gruan e sê.murê”, thotê zonja Diçiç. “Ajo ishte grua aq e mirê gjatê dhe pas lu ftês, duke na trajtuar si fêmijêt e saj”, thotê shqiptari qê êshtê pronar i njê dyqani tê vogêl ushqimesh. Ai e njeh zonjên Diçic qê kur ishte fêmijê.
Ajo u jepte sheqerka fêmijêve tê Strezovcit. “Kur e pashê qê ngeli e vetme u ndjeva shumê keq dhe mendova qê t’ia kthej tê mirat”, shton ai. Zonja Diçiç merr 60 euro nê muaj si pension, shumê kjo e pamjaftueshme pêr tê.
