A mund të themi që emri i Odhiseas dhe i Akilit në këtë mozaik janë të shkruara në gjuhën greke?
Kurrsesi jo?
Sepse shkrimi grek i quajtur nuk e njeh shkronjën: ‘C = S’ në asnjë periudhë të saj. Në gjuhën ‘tekniko-religjionare-greke’ kemi: ‘Σ = S’ ashtu si tek emri i Akilit, ndërkohë shkronja ‘C’ në gjuhën greke nuk ekziston fare.
Pas kësaj na duhet të gërmojmë në gjuhën perandorake latine mos ndoshta është shkruar latinisht?
Por gjëja e parë që kemi mësuar dhe është më se e vërtetë se Odhisea nga latinët (Romaket) u quajt “ULIKSE” dhe jo Odhise.
Pra kjo do të thotë se shkrimi nuk është latin për aq kohë sa aty kemi të shkruar: OΔVCCEYC = ODHISEUS (dhe jo Ulikse) – por veçmas kësaj në gjuhën latine nuk kemi të njohur shkronjat e tjera gjendur tek ky mozaik si: Λ = L dhe P = R.
Emërtimi tjetër i rradhës në mozaik është pikërisht emri i legjendarit: AXIΛΛEYΣ = AQILE; AKILE, emërtimim ky i cili vetëm në gjuhën shqipe mundet të lexohet ende sot ashtu siç është i shkruar në origjinal për një arsye të vetme sepse shkronja X vetëm në gjuhën ‘pellazgo iliro-shqipe’ mund të lexohet: X = X.
Prej nga ku kemi në rrjedhë derivatet e saj: X = Ch/; c/k/q, si edhe; x = h (as/xë) njëkohësisht është gjuha shqipe ku njeh ende sot: Xë = Cë/Çë = Që, ngelur ende në të folmen e dialektit Geg, si dhe Xë = Zë > (z/s).
Pra emri i Akilit mundet të lexohet lirshëm nëpërmjet gjuhës shqipe dhe me kuptim të plotë: AXIΛΛE; AXILE = Axile; AQILE; Acile; Akile.
Ajo që na bën edhe më të sigurt se ky shkrim i përket gjuhës shqipe duke llogaritur se shkronjat ‘C’ në këtë mozaik nuk i përkasin gjuhës ‘greke-quajtur’ atëhere si mundet të jetë ‘latin –shkruar’ kur në fjalën e tretë aty ‘TPωE’ kemi shkronjën: ‘P = R’ – vlerë kjo e njohur vetëm tek “greqishtja”
Si përfundim vihet re qartas se në këtë mozaik nuk kemi të bëjmë as me gjuhën greke dhe as me atë latine, por me një gjuhë të lashtë paragreke, gjuhë e fiseve ‘pellazgo -ilre- trojane’, gjuhë e cila mund të motivojë pa humbur vlerat e saj fonetike të shkronjave – aty, vetëm nëpërmjet gjuhës shqipe.
Aleksander Hasanas./inforculture.info
