Po martohem me një djalë që nuk do ta kisha parë kurrë më parë në rrugë. Ai nuk është aspak i pashëm, është i gjatë sa unë kur është me taka, nuk është aspak interesant, por më sheh si shenjtore.
Marr shumë vëmendje prej tij dhe jam i vetëdijshëm që do të bëjë gjithçka për mua. Vendosa të bëj një lidhje me të për arsye të gabuara, por duhet të jetë kështu. Ai e di që nuk mund të ketë kurrë një vajzë si unë.
Është mirë që njerëzit flasin që ai ka vajzën më të bukur në të gjithë shoqërinë, por çfarë të them… jam 26 vjeç. Unë kam qenë në një lidhje me lloj-lloj djemsh, por tani kam një histori tjetër.
Ai dëshiron martesë. E di që ai do të jetë besnik ndaj meje. Ai kishte vetëm një të dashur para meje, dhe unë u grinda për të. Ai është një njeri shumë i mirë dhe është i vendosur mirë. Ai ka kompaninë e tij private.
Nuk do të gënjej se e dua si të dashur apo si burrë, por e dua si një person që është i mirë me mua dhe mësoj ta duroj, të gëlltisë krenarinë time, të gënjej se jam i mrekullueshëm me të dhe të gjitha për shkak të sigurisë që dua ta kem në jetën e mëvonshme.
